Ik moet u allen teleurstellen, voor een belachelijk jaaroverzicht moet u dit jaar niet bij mij zijn. Daar zorgt de VRT dezer dagen voor. Of ben ik nu de enige die spontaan moet beginnen kokhalzen bij het bekijken van het eerste filmpje op de website van het jaaroverzicht?

Soit, voor ontploffingen en gruwelbeelden op wansmakelijke muziek bent u bij #blogfrenetiek aan het foute adres. Wanneer de terreurdreiging in het darmkanaal niveau 4 bereikt, weet dit stukje digtaal uitschot wel een lezerspubliek te vinden (in absolute cijfers het vierde meest gelezen stuk van 2015). Verhalen over kaka en pipi, niemand geeft graag toe dat ie ervan smult, maar iedereen lijkt er stiekem van te genieten.

Het verhaal van ‘De Eerlijke Kakker‘ gemist, of gewoon nog eens zin om het allemaal te herbeleven? Wat houd je tegen? Klik hier voor kak.

Wat dachten ze wel?

Stresskak, ik heb mijn deel dit jaar wel gehad. Keuzestress. Ik wilde journalist worden, ik was het zelfs. Maar toen vroegen ze me plots of ik wilde gaan bloggen voor de Persgroep Advertising.

Ik kon even goed mijn ziel verkopen, dacht ik. Bij de Persgroep Advertising werken, wat dachten ze wel? Schrijven voor sales gedreven geldwolven? Het zootje opportunisten dat met nieuwswebsites leurt bij nog grotere opportunisten die denken dat ik een abonnement op Play Sports van Telenet ga nemen omdat ze in staat zijn de volledige website van HLN.be in het geel te kleuren. Niet onder de indruk. (Vooraleer ik hier door collega’s, bazen en bazinnen gelyncht en ontslagen wordt: lees eerst verder.)

En toch, ik ben gesprongen. Niet eerst mijn teen in het water gestoken, neen gewoon 3, 2, 1 en gaan. Een jaar later kan ik alleen maar zeggen: met alles wat ik weet, zou ik het zo opnieuw doen. Ook al klink ik nu als een Minister van Binnenlandse Zaken die de hallucinante maatregelen ten gevolge van de terreurdreiging blijft goedpraten.

Dieptepunt der lelijkheid

Ik ben dat zootje opportunisten dat met nieuwssites en magazines leurt,  ten zeerste gaan appreciëren. In de eerste plaats op professioneel vlak, later ook op persoonlijk vlak.

Ik heb weinig kaas gegeten van de commerce. Dat hoeft ook niet. Ik heb ondertussen wel begrepen dat de middelen om aan journalistiek te doen niet alleen van trouwe en minder trouwe abonnees en lezers kunnen komen. De advertentie-inkomsten zijn voor een uitgever van levensbelang. En dan wordt er hier en daar al eens aan de gebruikservaring van surfers geknabbeld.

Maar, panikeer niet. Volgens mij is het dieptepunt der lelijke online advertenties bereikt. Steeds meer beseffen ook adverteerders en sales dat al te lelijke advertenties mensen in de klauwen van de adblockers en consorten jaagt. En Van Thillo zal het niet graag horen, maar misschien waren adblockers wel hét signaal dat heel de sector nodig had om de online gebruiker weer helemaal centraal te stellen.

Tektonische platen

Om maar aan te tonen dat ik door op de blog van de Persgroep Advertising te springen op de grens van een aantal serieus schurende tektonische platen terecht ben gekomen:

  1. Hoe slaagt een bedrijf, dat gericht is op winst maken, erin om toch voldoende ruimte te laten aan journalisten om hun rol als vierde macht te vervullen? Waar ontmoeten die twee doelen elkaar? Hoe uit zich dat in menselijke relaties?
  2. Waar sta je als Europese uitgever in een digitale wereld die gedomineerd wordt door de Googles, Apples en Facebooks van deze wereld?
  3. Hoe verenig je commerciële belangen die je nodig hebt om je business te doen draaien met een zo hoog mogelijk gebruiksgemak om surfers en andere lezers te overtuigen?
  4. Hoeveel durf je te investeren in de toekomst van de journalistiek zonder echt te weten hoe die er precies zal uitzien?
  5. Welke gegevens zijn consumenten bereid te geven in ruil voor gepersonaliseerde diensten? En staan we daar allemaal wel lang genoeg bij stil. Een van de minst gelezen blogposts ‘Big Bread Data‘ dit jaar mag dan wel een parodie zijn, maar zou wel snel eens heel dicht bij de werkelijkheid kunnen aanleunen.

Geef nu zelf toe, dat is toch allemaal ik-weet-niet-hoe-boeiend. 2016 zal dus weer voldoende inspiratie bieden om jullie zoveel mogelijk van interessante frenetieke blogposts te voorzien. En ik beloof, 2016 wordt even dansbaar als de gif bovenaan de blogpost.

Tot aan de andere kant

Tot slot wil ik jullie graag bedanken. Jullie zijn een fijn publiek.

Ik wilde hier nog  eindigen met de top drie van de meest gelezen blogposts van 2015:

  1. De waarheid ligt niet in het midden, ze ligt in scherven uit elkaar
  2. Gent, verlies u schaamteloos in megalomanie
  3. Vroeger komt altijd terug

Prettige Feesten

F.

Wees krankzinnig eerlijk & reageer